Do fundacji trafiłem zabrany od mojego pierwszego właściciela, który nie za bardzo wiedział, jak mnie kochać. 

Gdy zaniedbany trafiłem do fundacji "Lepszy Świat. Fundacja dla zwierząt i środowiska", pan doktor pobadał mnie i stwierdził, że mam połamane żebra, zapalenie gardła, uszkodzoną mordkę i przez to mam trochę nierówny zgryz i ząbki mi wypadają.

Gdy poczułem się lepiej zostałem adoptowany przez pewną panią, z którą mieszkałem 2 lata, było mi tam bardzo dobrze, miałem swoje legowisko, miskę i świeżą wodę, a poza tym jak pani wracała z magicznego miejsca, które nazywała pracą, zabierała mnie na spacer. Niestety musiała wyjechać daleko, mówiła, że nad morze, chociaż nie wiem co to takiego i nie mogła mnie zabrać ze sobą.

Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło, poprzez tą super fundację i super wolontariuszy udało mi się trafić do moich aktualnych właścicieli.

Mam się tu super, mieszkam w dużym domu z ogrodem, dzięki temu, że mam przybranego, starszego brata Nufika, to bardzo szybko się zaaklimatyzowałem w nowym miejscu. Nufik jest prawdziwym Yorkiem i ma 10 lat, czasami się kłócimy, szczególnie o jedzenie. Czasami mam też koleżankę Doxie, która tak jak ja, jest Yorko-podobna, jest bardzo malutka, ale głośno warczy.

Najbardziej lubię spać, w łóżku, gdy jest zimno to pod kołdrą, chodzić na spacery, mimo że mam duży ogród do biegania, jak widzę, że mój pan ubiera wełniane skarpety i wyciąga plecak, to wiem, że pójdziemy na długi spacer w góry i bardzo się wtedy cieszę, chociaż stresuje mnie jeżdżenie samochodem, ale jest ok. 

Myślę, że moi państwo chętnie adoptowali by kogoś jeszcze, ale już teraz chodzenie z naszą trójką na spacer jest dość trudne, więc na razie nie chcą nikogo więcej.

Tak, tak, adoptujcie inne zwierzątka, wolontariusze w fundacji są kochani, ale mieć swojego pana i panią jest po prostu super!!